Bijna…
Afgelopen vrijdag zat hij in mijn mailbox, de bevestiging dat de reis nu echt heel dichtbij gaat komen. Vol spanning open ik de mail en zie zoveel informatie en zoveel linkjes waar ik op moet klikken dat ik even diep adem haal voordat ik erin duik. Een lijst met wat we mee moeten nemen, welke leefregels er zijn, wat de kleding voorschriften zijn, wat we kunnen verwachten en ga zo maar door. Snel klik ik de mail weer weg, eerst maar eens weekend vieren en dan samen met Nathalie een keer de mail goed doorlezen en kijken wat we precies moeten doen.
Maar hoe is het zo gekomen dat ik deze reis ga maken? Ik weet het nog goed vorig jaar in juni kwam Nathalie in de kerk naar me toe, ze had een geweldig idee zei ze en of ik mee ging. Ik natuurlijk razend benieuwd, want ik had nog geen idee waar ik mee naar toe moest. Nou naar Papoea-Nieuw-Guinea(PNG)…. Ik moest even slikken, want dat is echt heel ver weg, maar na een korte uitleg van Nathalie over het doel van de reis werd ik wel enthousiast, want hoe gaaf is het als je met je eigen vakkennis aan het werk kan in een ander land. Want dat is wat we gaan doen. 2 weken gaan we als tandartsassistentes voor YWAM Mercyships werken in PNG, samen met een groot team van tandartsen en assistentes gaan we werken onder de jeugd, voorlichtingen geven en behandelen in een speciaal voor deze gelegenheden ingericht dentaltrailer.
Maar Nathalie was duidelijk, ik moest snel beslissen want het was al in november 2023. Dus ik ging nadenken, maar kwam al snel tot de conclusie dat het geen haalbare kaart was voor mij om in november naar PNG te gaan. Dus moest ik helaas nee zeggen tegen deze uitdaging. Maar fanatiek als Nathalie is, laat ze dat natuurlijk niet rusten, dus in september kwam ze er achter dat er voor 2024 ook een nieuwe dental outreach gepland zou worden. Dus waren alle bezwaren voor mij van de baan en besloot ik mee te gaan. Thuis moesten ze nog een beetje opwarmen voor het idee, maar inmiddels zijn ze net zo enthousiast als ik ben.
Zodra de data bekend was voor de outreach, hebben we ingeschreven. En dat was het begin van heel veel regelwerk. We moesten een enorm lang, echt enorm lang, formulier invullen, ze vroegen ons het hemd van het lijf. Maar nadat we ons daardoor heen hadden geworsteld, keken we vol verwachting naar wat er nu volgde. Ze moesten nog referenties hebben, diploma’s, verzekeringsgegevens enz. Het visum moest aangevraagd worden, de tickets geboekt en ga maar door. Ondertussen zagen wij de kosten van deze reis steeds verder oplopen, dus besloten we in actie te komen. Met een nieuwjaarsduik wel te verstaan. Dus op 1 januari zijn we onder toeziend oog van onze mannen, iemand moest het namelijk filmen en bewijs leveren, de zee ingedoken. Dit leverde ons al een prachtig startbedrag op en dat motiveerde ons om door te gaan met onze geld inzamelacties. Nathalie sportend en ik knutselend, het verschil moet er wezen. Inmiddels hebben we al onze kosten er al uit en zijn we nu druk met het inzamelen van geld voor het project van YWAM, waar we naar toe gaan.
Steeds meer dingen komen nu op een rijtje, alles staat zorgvuldig gepland en we raken steeds gemotiveerder. Heel Zeeland weet inmiddels dat we naar PNG gaan want we hebben zelfs de PZC gehaald met onze reis. Mensen geven nu spontaan geld voor ons doel en dat maakt ons steeds enthousiaster.
Nog een paar weken en dan is het zover… we gaan op avontuur, we zijn benieuwd wat het ons brengt.
Tekst: Arine de Visser
