Geloven met Zeeuwse nuchterheid
< terug naar alle artikelen
Blogs

Breinaalden en een stukje nieuwsgierigheid

Breinaalden en een stukje nieuwsgierigheid. Dat bracht Teunie Noteboom (64) uit Middelharnis mee toen ze zeven jaar geleden op bezoek ging bij de korte crisisopvang in haar plaats. Het contact raakte haar zo dat ze zich nu nog steeds inzet voor vluchtelingen in haar omgeving.

“Ik ben graag in het breicafé. De gemeente vroeg of we een keer konden breien met de vrouwen in de crisisopvang. Dat leek mij wel leuk en interessant. Zo gingen we op zaterdagochtend op stap met een tas vol restjes en breinaalden. In het begin verliep het contact wat stroef maar zodra de breispullen op tafel kwamen… Het raakte me dat je met zoiets simpels mensen een fijne ochtend kunt geven. We verstonden elkaar niet maar samen breien lukte wel.

Breiwerk als ijsbreker
Op een gegeven moment kwam hier twee deuren verder een Syrisch gezin wonen. Daar had ik niet zoveel contact mee. Sommige mensen zijn best wel op zichzelf. Toen ik zag dat ze een baby hadden gekregen heb ik een paar zelfgebreide sokjes gebracht. En dan heb je heel makkelijk contact. Dat breiwerk is toch op één of andere manier een ijsbreker!”

Taalles
Nu bezoekt Teunie regelmatig activiteiten die door Connect Us in haar omgeving georganiseerd worden en geeft ze sinds oktober Nederlandse taalles aan een Syrische vrouw. “Zij is zo ontzettend dankbaar. Ze heeft vaak iets voor me gekookt of gebakken of ik krijg zeepjes. Dat hoort bij haar cultuur en is een manier om haar dankbaarheid te tonen. Ik vraag niet veel aan haar maar soms vertelt ze wel eens iets over haar achtergrond. Dan realiseer je je dat we het hier in Nederland zo goed hebben. Dan komt dat verhaal uit het journaal of de krant opeens heel dichtbij en krijgt het een gezicht.”

Lekker eten en vrouwenavonden
Het contact geeft Teunie veel voldoening. “Je leert zoveel van elkaars cultuur. Het lekkere eten bijvoorbeeld. Iedere maand is er hier een internationale kerkdienst: GOChurch. Na afloop eten we met elkaar en dan neemt iedereen wat mee. Soms zijn er de gekste gerechten. En ik wil dan overal van proeven! Het was zelfs zo dat er een keer drie Syrische jongens in mijn keuken stonden af te wassen met mijn schort aan. Dat is echt heel leuk!” Ook organiseert Connect Us regelmatig vrouwenavonden voor Nederlandse en buitenlandse vrouwen. “Dan worden er spelletjes gedaan en gedanst. Ik zit dan op een stoel omdat ik slecht ter been ben, maar ernaar kijken is echt genieten!

Liefde en betrokkenheid
Soms hoor je verhalen van mensen die al zó vaak verhuisd zijn. Daar word ik verdrietig van. Dat motiveert mij juist om als die mensen mijn pad kruisen er voor hen te zijn. Het is zo eenvoudig hoe je mensen aan het lachen kunt maken. Een fijne ervaring die je hen mee kunt geven en in liefde en betrokkenheid een stukje met hen oplopen. Ik vond contact leggen met iemand uit een andere cultuur in het begin best spannend. Maar het was voor mij een eyeopener dat je zo eenvoudig contact kunt hebben. Je hoeft alleen maar elkaars hart te zien en dan komt de rest vanzelf. Het zijn gewoon mensen zoals jij en ik.”

Tekst: Martina van Tatenhove